Niestety ale spora ilość osób ostatecznie nie decyduje się na psa, ponieważ twierdzi, że mieszkanie posiada niewielki metraż. Jednak okazuje się, że zwierzakowi również może być dobrze w bloku. Oprócz miłości od swojego właściciela potrzebuje jedynie bezpiecznego miejsca do odpoczynku oraz jedzenia. Większość innych potrzeb ( np.: bieganie, aport, zabawa oraz socjalizacja) powinny być zaspokajane podczas wspólnych spacerów. Często pojawia się pytanie jaki pies do bloku jest najlepszy? Takie pytania są oczywiście normalne, jeśli mamy zamiar wprowadzić nowego pupila do mieszkania. O co zadbać? W momencie, kiedy mieszkamy w bloku to przy wyborze psiaka musimy mieć na uwadze spokój oraz całkiem dobre kontakty z sąsiadami. Właśnie dlatego przed sprowadzeniem nowego przyjaciela rodziny, należy zapoznać się oraz poczytać o różnych rasach psów, które są polecane do mieszkań. Należy również pamiętać, że nie wszystkie zwierzaki nadają się do przebywania w mniejszych mieszkaniach. Oczywiście nie chodzi tu tylko o spokój sąsiadów, ale o własne dobro i zdrowie czworonoga. Czy pies w bloku to dobry pomysł? Czy istnieje taka rasa psa, która nadaje się do bloku? Zanim wybierzemy się do hodowli lub schroniska po wymarzonego pupila to powinniśmy wziąć pod uwagę warunki, w jakich mieszkamy. Nie możemy zapominać o tym, że psiak powinien być regularnie wyprowadzany na dwór. Jeśli mieszkamy na wyższych piętrach i w naszym bloku nie mamy windy to lepiej przyjąć małego pieska, którego w razie potrzeby będziemy mogli łatwo znieść na rękach. Dobrze byłoby pamiętać także o tym, że w blokach ściany są zazwyczaj cienkie, więc jeśli wylosuje się nam bardzo hałaśliwy i kapryśny pupil to możemy spodziewać się częstych wizyt naszych sąsiadów. Bardzo dobrym pomysłem będzie wzięcie kilka dni wolnego, aby po adopcji móc być z młodym pieskiem przez cały czas. Szczeniaczek, którego pozostawimy samego w mieszkaniu, który będzie oderwany od matki i rodzeństwa może poczuć się zagubiony i zacząć głośno piszczeć. Czego potrzebuje psiak mieszkający w bloku? Miejsca do odpoczynku Tak naprawdę to niezależnie od tego, czy zwierzak mieszka w bloku, czy w domku to powinien mieć zapewnione swoje bezpieczne miejsce, w którym będzie mógł odpocząć. Dobrym pomysłem jest to, aby znajdowało się ono w takim miejscu, gdzie będzie mógł swobodnie obserwować całe pomieszczenie oraz domowników. Wybierz legowisko, które będzie bardzo miękkie i wygodne. Polecamy takie legowisko, którego materiał można ściągnąć i prać w pralce. Miejsca do jedzenia Trzeba pamiętać, że nie tylko legowisko jest ważne. Zwierzak potrzebuje także takiego swojego kącika, w którym będzie mogło na spokojnie zjeść posiłek i napić się wody. Dobrym miejscem, które nadaje się do karmienia jest podłoga z kafelkami w kuchni. Pupil podczas jedzenia może pobrudzić podłogę, co będzie dużym problemem w przypadku pomieszczeń, które mają wykładzinę lub dywany. Najważniejsze jest to, aby miski z jedzeniem nie znajdowały się w nasłonecznionym miejscu, ponieważ karma w misce będzie się szybciej psuć. Regularne spacery Czworonogi, które żyją w mieszkaniach są statystycznie częściej wyprowadzane na spacer niż psiaki, które mieszkają w domach. Zapewne wynika to z faktu, że z psem z bloku trzeba po prostu wyjść, żeby się załatwił i pobiegał. Natomiast psy z domku mogą załatwić swoje potrzeby fizjologiczne oraz wybiegać się na podwórku lub w ogrodzie. Spacer to dla naszego pupila doskonałe źródło różnego rodzaju bodźców. Pieski chętnie wąchają zarośla, witają się z innymi zwierzakami, a ze swoimi najlepszymi przyjaciółmi szybko biegają. Warto pamiętać, że spacer to także czas dobry do zabawy. Psiak w domu powinien odpocząć i zjeść, a możliwości do zabawy powinno się mu zapewniać podczas spacerów. Zabawa na spacerze Może to być przeciąganie za pomocą plecionej zabawki, nauka aportowania, zabawa z frisbee lub po prostu zapewnienie zwierzakowi towarzystwa innych piesków. Oczywiście nasz przyjaciel może także bawić się w mieszkaniu, szczególnie w okresie życia, kiedy jest szczeniakiem lub młodym psem. Właśnie wtedy należy mu dostarczyć wiele bodźców, aby nie był zainteresowany twoimi butami lub zasłonami w mieszkaniu. Warto wiedzieć, że zwierzak zazwyczaj zaczyna niszczyć rzeczy, ponieważ po prostu się mu nudzi. Tak naprawdę to trudno jest dokładnie powiedzieć, ile razy dziennie należy wychodzić z psem na spacery. Ze szczeniakami i młodymi psami należy wychodzić bardzo często. Natomiast dla większości dorosłych psów wystarczające będą 3-4 spacery w ciągu dnia. Zabawki oraz miejsce do zabawy Zwierzak powinien bawić się przede wszystkim na spacerach. Oczywiście w mieszkaniu również powinien mieć dostęp do swoich ulubionych zabawek. Jest to bardzo ważne dla szczeniąt oraz wszystkich młodych psów, które potrzebują sporą ilość bodźców niż ci starsi przyjaciele. Jeśli wychodzisz z domu to zostaw pupilowi piłkę, maskotki lub inne zabawki, które bardzo lubi. Można również skorzystać z zabawek edukacyjnych, czyli np.: mat węchowych, drewnianych zabawek z ukrytymi smakołykami lub zabawek typu Kong, w których można ukryć różne psie przysmaki. Uwaga właściciela Logiczne jest to, że niezależnie od tego, gdzie mieszka zwierzak to powinien otrzymywać od właściciela codzienną, adekwatną do jego potrzeb uwagę oraz duże zainteresowanie. Wiadomo, że na małej przestrzeni mieszkania, które znajduje się w bloku jest to łatwiejsze, ponieważ trudno nie zauważyć psiaka, który prosi o twoją uwagę. Zupełnie wystarczy to, że przećwiczysz z nim komendy przez kilka minut dziennie, nagrodzisz go smakołykiem, pobawisz się z nim, a wieczorem spędzicie czas na pieszczotach. Odpowiednia socjalizacja z innymi psiakami Bardzo ważne jest to, aby zadbać o to, by nasz pupil mógł spotykać się ze swoimi psimi przyjaciółmi. Możesz wybierać się na wspólny spacer z sąsiadem i jego psem lub skorzystać z parku dla psiaków. Warto wspomnieć, że kontakt z przedstawicielami tej samej rasy jest bardzo ważny, a w szczególności dla młodych psów. Pamiętaj też, aby reagować, jeśli twój pupil będzie natarczywy w stosunku do psów, które nie chcą wchodzić z nim w interakcję. Jaki psiak polubi mieszkanie w bloku? Jeśli pomyślimy bardzo teoretycznie to każdy pupil może mieszkać w bloku, jeśli ma zapewnione odpowiednio duże oraz wygodne legowisko i spokojne miejsce, w którym może zjeść posiłek i napić się wody. Właściciele muszą wtedy bardzo dobrze dbać o częste i regularne spacery oraz adekwatną dawkę ruchu i stymulację intelektualną. Niestety ale praktycznie to niektóre duże psy mogą nie odnaleźć się w małej przestrzeni mieszkania, nawet jeśli wszystkie potrzeby będą zaspokajane. Do takich czworonogów zaliczymy np.: berneńskie psy pasterskie oraz nowofunlandy. Są one po prostu zbyt dużych rozmiarów. Mała kawalerka lub zwykłe mieszkanie z niewielkim salonem może się po prostu dla nich nie sprawdzić. Czyli w końcu kto się sprawdzi? Do mieszkania w bloku sprawdzą się przede wszystkim spokojne, małe pieski, które w razie kłopotów ze stawami lub awarii windy będziemy w stanie wnieść na piętro po schodach. Pamiętaj, aby wybrać psa z łagodnym temperamentem, który dobrze będzie się dogadywał z obcymi ludźmi oraz pupilami. Pewne jest to, że sprawdzą się psiaki ras małych oraz miniaturowych. Jeśli zawsze naszym marzeniem było mieć dużego psa to nie musimy się martwić, ponieważ łagodne usposobienie większych psów i ich umiarkowana dzienna aktywność, która występuj np.: u labradorów lub golden retrievierów, sprawia, że bez problemu powinny się one odnaleźć w przestrzeni mieszkania w bloku. Przykładowe rasy do mieszkań Cavalier King Charles Spaniel W dawnych czasach były one wykorzystywane do polowań, a obecnie są to przede wszystkim psiaki domowe. Są one wesołe, pozbawione lęku oraz agresji. Bardzo dobrze dogadują się z innymi psami, są przyjazne dla ludzi i bardzo cierpliwe wobec dzieci. Ich potrzeby to umiarkowana dawka ruchu, dlatego doskonale sprawdzą się w mieszkaniu w bloku. Wymagają częśtego czesania sierści ale nie ma potrzeby jej podcinać. Maltańczyk Są to małe oraz bardzo towarzyskie psy, które doskonale odnajdują się w mieszkaniu w bloku. Tolerują obce osoby i potrzebują małą ilość czasu, aby przyzwyczaić się do nowych warunków. Maltańczyki mają średniej długości włosy, które prawie wcale nie wypadają. Włosy należy czesać prawie codziennie, ponieważ w przeciwnym wypadku mogą się tworzyć kołtuny. Żyją około 12-15 lat. Yorkshire terier Dość przyjazne usposobienie yorków i ich małe rozmiary sprawiają, że są one częstymi mieszkańcami bloków. Bardzo przywiązują się do opiekunów i są tolerancyjne wobec dzieci. Plusem i minusem jest to, że mogą być nieufne wobec nieznajomych im osób. Należą do terierów, czyli do grupy psów, która jest dosyć aktywna. Właśnie dlatego pod żadnym pozorem nie wolno ich traktować jak maskotki w torebce. Faktem jest, że dożywają wielu lat. Te psiaki potrzebują codziennej, całkiem sporej dawki ruchu. Często potrafią być uparte i będą próbować zdominować swojego właściciela. Ich długie włosy potrzebują regularnego czesania oraz mycia. Żyją około 13-16 lat. Jack Russel terrier Są to bardzo łagodne, czujne, lojalne, aktywne oraz przyjacielskie psy. Szybko się ekscytują, przez co mogą być trochę uparte oraz niecierpliwe. Podczas kontaktu z małymi dziećmi powinny być nadzorowane przez swojego właściciela. Te małe pieski mają silny instynkt łowiecki, dzięki czemu chętnie biegają za piłką lub za frisbee. Są odważne i bardzo ciekawskie. Nie potrafią usiedzieć w miejscu, dlatego mogą niechcący potłuc lub coś zniszczyć na małej przestrzeni. Czworonogi są długowieczne oraz co na plus rzadko chorują. Duża ich ilość dożywa około 15-18 lat. Shih tzu Te maluchy są bardzo towarzyskie oraz wesołe. Bez problemu powinny się odnaleźć w mieszkaniu w bloku. Bardzo rzadko oddalają się na spacerach od właściciela. Są przyjazne w stronę dzieci i obcych. Ich ulubionym zajęciem w ciągu dnia jest spanie. Ważne jest to, aby je codziennie czesać oraz regularnie kąpać.

Czworonogi mieszkające ze swoimi właścicielami w bloku albo kamienicy to częste zjawisko. Wzbudza ono jednak pewne kontrowersje. Chodzi nie tylko o fakt, że „blokowe” warunki nie zapewniają większym psom odpowiedniej ilości ruchu. Warto również pamiętać o problemach, jakie sprawia np. szczekanie psów nocą oraz zanieczyszczanie przez nie terenu. W ramach odpowiedzi, niektóre spółdzielnie oraz wspólnoty mieszkaniowe wprowadzają restrykcje dotyczące właścicieli zwierząt domowych. To bardzo ciekawy temat. Dlatego eksperci portalu wyjaśniają, czy spółdzielnia mieszkaniowa lub wspólnota ma prawo np. narzucić ograniczenia dotyczące wyprowadzania psów na także: Mieszkania bez wkładu własnego. Wiceminister tłumaczy zasady nowego programu„Antypsia” uchwała może zostać zaskarżona …Niektórzy zarządcy budynków twierdzą, że znaki dotyczące zakazu wyprowadzania psów stanowią jedynie prośbę lub sugestię. Takie podejście wynika między innymi z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wydanego dnia 10 czerwca 2014 r. (sygn. akt II SA/Wr 153/14). Wspomniane orzeczenie WSA jest ważne, mimo że dotyczyło publicznych terenów znajdujących się pod jurysdykcją gminy Wołów. Sąd uznał, że wprowadzenie zakazu poruszania się po niektórych obszarach z pupilami nadmiernie ogranicza prawa posiadaczy zwierząt domowych. Próby ograniczenia możliwości poruszania się ze zwierzętami na terenie Częstochowy również spełzły na niczym w związku z interwencją Rzecznika Praw Obywatelskich oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 lipca 2017 r. (sygn. akt II SA/Gl 408/17). Warto dodać, że zakwestionowana uchwała władz Częstochowy dotyczyła także terenów prywatnych, których właściciele nie życzą sobie obecności informacje warto teraz przenieść na grunt działalności wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni. Faktem jest, że te instytucje mają możliwość dość swobodnego kształtowania zasad związanych z użytkowaniem budynku (na podstawie regulaminu porządku domowego). Warto jednak zdawać sobie sprawę, że uchwała niekorzystna dla właścicieli zwierząt domowych, zostanie najprawdopodobniej zaskarżona do sądu, który może wziąć pod uwagę wymienione wcześniej orzeczenia WSA. Właśnie dlatego kluczową sprawą wydaje się kompromis uwzględniający obowiązek sprzątania po zwierzętach oraz interesy rodziców, którym zależy na bezpieczeństwie dzieci oraz czystości opłata za psa nie jest dopuszczalnaEksperci portalu zwracają również uwagę, że niedopuszczalne jest naliczanie posiadaczom zwierząt domowych dodatkowych (wyższych) opłat przez wspólnotę. Ustawa o własności lokali wskazuje, że wyższe zaliczki na rzecz wspólnoty są dopuszczalne tylko w przypadku, gdy uzasadnia to sposób wykorzystania lokalu użytkowego. Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych również nie zawiera przepisów, które uzasadniałyby wyższą opłatę eksploatacyjną dla posiadaczy czworonogów. Przepisy przewidują natomiast możliwość wprowadzenia powszechnej daniny pobieranej od właścicieli psów. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych wskazuje natomiast, że ustalenie wysokości takiej opłaty oraz jej egzekucja leży wyłącznie w kompetencjach rady zwierząt muszą zapłacić za szkodyPrzykłady orzeczeń WSA korzystnych dla właścicieli psów oczywiście nie oznaczają, że takie osoby są zwolnione z odpowiedzialności za szkody spowodowane przez podopiecznych. W tym kontekście warto wspomnieć o artykule 431 kodeksu cywilnego, który reguluje odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez zwierzęta. Taka odpowiedzialność nie dotyczy wyłącznie szkód na osobie (np. pogryzień). Wspólnota mieszkaniowa lub spółdzielnia może dochodzić rekompensaty jeśli zwierzę wyrządziło szkodę majątkową na terenie części wspólnych budynku. Odpowiedzialność właściciela lokalu nie obejmuje sytuacji, w której szkodę dotyczącą ogólnodostępnej części budynku wyrządziło zwierzę należące do najemcy (zobacz Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 5 sierpnia 2014 roku - sygn. akt I C 445/14).Innym aspektem odpowiedzialności właściciela zwierzęcia są konsekwencje zastosowania artykułu 51 kodeksu wykroczeń na przykład w sytuacji, gdy szczekający pies często i regularnie przeszkadza sąsiadom. W skrajnych przypadkach, posiadanie kłopotliwych zwierząt może prowadzić do eksmisji najemcy albo licytacji mieszkania własnościowego. Mówią o tym przepisy ustawy o własności lokali (art. 16), ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (art. 1710/art. 27 ust. 5) oraz ustawy o ochronie praw lokatorów (art. 13).Oceń jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze pełno tych kundli i ich durnych właścicieli, uważajacych, że tylko oni mają prawa, a normalny człowiek ma słuchać cały dzień ujadania. Czekam na wspólnotę bez kundli. Jestem gotów zapłacić więcej, by mieszkać pośród ludzi szanujących się odór od dużych psów bernardynów, wilczurów na klatkach schodowych i pod klatkami gdzie codziennie oddają mocz gdzie popadnie jest nie do wytrzymania. Nie przeszkadzam mi ich głośne szczekanie kiedy czują obcego w domu bo pies od setek lat bronił zagrody przed złodziejami. Natomiast smród i fekalia wydalane na chodnikach powinny być surowo karane tak jak i podatek od czworonogów, zwłaszcza tych dużych i drogich w utrzymaniu. Ach wy miejscy bogacze pozerzy upchani w blokowiskach za kredyty na całe życie gdzie słychać jak dwójka sąsiada leci rurami z rana i z waszymi autami na wynajem/leasing. Wy się przejmujecie zwięrzetami. Moi rodzice jak przyjechali jak studiowałem i zobaczyli jak wy "bogacze" mieszkacie w tych blokach to się zastanawiali czemu nie ma obrońców praw ludzi bo to są nieludzkie warunki. Tak... pochodzę ze wsi, mamy piękny dom z ogrodem, mamy Bernardyna i nie wyobrażam sobie mieć biednego psiaka i męczyć go w klatce z betonu - powinien być całkowity zakaz posiadania psów w blokach. Dobrze że jest praca zdalna i tak pewno już zostanie. Jak najdalej od was moi kochani rodacy z miast którzy w łyżce wody byście utopili drugiego człowieka. A agresja będzie tylko rosła w was (wystarczy spojrzeć jak się zachowujecie na drogach) bo kredyciki trzeba spłacać a nie daj... podniosą stopy procentowe. Duża część z was już jest niewypłacalna. Idziecie na całość, odważni jesteście! xD"Chodzi nie tylko o fakt, że „blokowe” warunki nie zapewniają większym psom odpowiedniej ilości ruchu." - guzik prawda. Psa można wybiegać nawet w mieszkaniu kwestia kreatywności i chęci ale biorąc zwierzaka trzeba się z tym liczyć. "Warto również pamiętać o problemach, jakie sprawia np. szczekanie psów nocą oraz zanieczyszczanie przez nie terenu." w przypadku szczekania sam bym dzwonił na policję bo raz zakłóca to spokój, dwa zwierzakowi może dziać się krzywda. Mam trzeciego dużego psa w bloku, żaden nie szczekał nie skowyczał. Psa należy zsocjalizować i wyszkolić wtedy spędzi w domu nawet 10 godzin sam i jeśli będzie miał zabawki i odpowiednie szkolenie to będzie cicho. BTW ludzie też drą mordy po nocach puszczają głośno muzykę o 3:00 nad ranem. Co do srania psami po trawnikach... za to są mandaty 500 PLN i straż miejska powinna częściej w porannych godzinach urządzać patrole po osiedlach. Niestety często idąc sprzątać po swoim psie muszę lawirować między cudzymi minami. Problemem są starzy ludzie biorący sobie pieski. Nie uważają za zasadne ich szkolić - bo są małe i przecież nie trzeba, piesek czasem musi poszczekać, a posprzątać nie potrafią bo są już zwyczajnie zniedołężali. TO PIERWSZY KROK, NASTĘPNIE BĘDZIE ZAKAZ WYCHODZENIA Z DOMÓW LOKATORÓW BO ICH DZIECI I ONI SAMI NAJBARDZIEJ ZANIECZYSZCZAJĄ KLATKI SCHODOWE , WYRZUCAJĄ ŚMIECI GDZIE SIĘ DA.

Klatka kennelowa to temat często poruszany zarówno w internecie, jak i na zajęciach z psiego przedszkola. Specjaliści wymieniają wiele zalet stosowania klatki w codziennym życiu i poza domowymi warunkami. Jednak temat kennela wciąż budzi wśród psiarzy liczne kontrowersje i negatywne skojarzenia. Przez niektórych opiekunów czworonogów „zamykanie psa w klatce” postrzegane jest jako oznaka lenistwa lub wręcz znęcanie się nad zwierzakiem… Czym tak naprawdę jest klatka kennelowa i jak prawidłowo przyzwyczajać psiaka do przebywania w kennelu? Po co psu klatka kennelowa? Wiele psiaków ma naturalny odruch chowania się w ciasnych, zamkniętych przestrzeniach. Domowe czworonogi często lubią wchodzić pod łóżko lub biurko, by uciąć sobie drzemkę. Również podczas burzy większość przestraszonych psiaków szuka w domu ciasnych skrytek, w których może się schować na czas grzmotów. Ograniczona od góry przestrzeń wyraźnie zapewnia psom poczucie bezpieczeństwa – pomaga odciąć się od zbyt intensywnych bodźców zewnętrznych i pozwala na zmniejszenie czujności podczas snu. Te same zalety niesie za sobą prawidłowo wprowadzona klatka kennelowa. Przy odrobinie wysiłku i planowania ze strony opiekuna kennel może stać się dla psa ulubionym miejscem na drzemkę i bezpieczną skrytką na czas strasznych wydarzeń (burzy, remontu u sąsiada czy odkurzania dywanu). Posiadanie klatki w domu nie oznacza od razu, że należy w niej psa zamykać! Kennel może funkcjonować w domu wyłącznie jako dodatkowe posłanie dla psiaka. Jednak nauczenie czworonoga spokojnego przebywania w zamkniętej klatce to sporo korzyści – zarówno dla jego opiekunów, jak i samego zwierzaka. Po co zamykać psa w klatce? Nauczenie psa spokojnego zostawania w zamkniętej klatce ogromnie ułatwia codzienne życie z czworonogiem. Psiak natomiast zyskuje bezpieczne schronienie, które daje mu pewność, że nic złego mu się nie stanie. Klatka kennelowa – pomoc w domu Jeśli twój pies umie spokojnie zostawać w klatce, możesz go w niej zamknąć na czas sprzątania w domu. Dzięki temu psiak nie wejdzie ci pod nogi, kiedy będziesz nieść kosz z praniem i nie będzie atakował znienawidzonego odkurzacza czy mopa. Także zamieszanie towarzyszące wnoszeniu mebli lub wizyta fachowca od pralki mogą obyć się bez pomocy czworonoga, który w tym czasie może spokojnie konsumować smakowity gryzak w swojej norze. Psiaka możesz zamknąć w klatce również podczas wizyty gości, jeśli nie dogadują się dobrze z twoim zwierzakiem. Poinstruuj koniecznie odwiedzających, żeby nie podchodzili do klatki i nie zaczepiali w żaden sposób psiaka, który w niej przebywa. Klatka kennelowa dla niszczycieli Prawidłowo wprowadzony kennel pozwoli ograniczyć niszczycielskie zapędy psiaka, który frustruje się pod nieobecność opiekunów. Uchroni także czworonoga od zrobienia sobie krzywdy podczas demolowania mieszkania. Niektóre psy cierpiące na lęk separacyjny, pozostawione pod nieobecność opiekunów w zamkniętej klatce, potrafią uspokoić się, przestać wyć, a nawet zdrzemnąć się chwilę. Kennel dla psów-niszczycieli powinien być wykonany z metalu – materiałowa klatka nie ma szans w starciu z psimi zębami. Ważne, by pozostawionemu w klatce psu zapewnić dostęp do wody, szczególnie jeśli ma on przebywać zamknięty w niej dłużej niż 3 godziny. Pamiętaj, że klatka nie rozwiąże problemu twojego psiaka. Może być jedynie doraźną pomocą. W przypadku psów niszczących dom pod nieobecność opiekunów lub z lękiem separacyjnym podstawą postępowania jest terapia behawioralna. Klatka kennelowa w podróży Spokojne przebywanie w zamkniętej klatce jest niezmiernie przydatne podczas podróży samochodem i pobytów w hotelu. Powszechnie wiadomo, że najbezpieczniejszy sposób przewożenia psów samochodem to umieszczenie zwierzaka w specjalnie do tego zaprojektowanej, metalowej klatce. Nauczony siedzenia w zamknięciu zwierzak nie będzie się więc frustrować ani próbować wydostać. Klatka kennelowa przyda się także podczas pobytu w hotelu. Nawet jeśli wybrane miejsce akceptuje psy, to podrapane drzwi lub obsikany dywan nie spotkają się z aprobatą obsługi. Jeśli nie wiesz, jak twój pies zachowa się pozostawiony w obcym miejscu, zabierz ze sobą klatkę, której używasz w domu. Czworonóg zdecydowanie lepiej zniesie zamknięcie w znanym i bezpiecznym kennelu niż przebywanie luzem w nieznanym pokoju hotelowym. Natomiast ty będziesz mógł wybrać się na zwiedzanie okolicy, nie martwiąc się tym, co zastaniesz po powrocie do hotelu. Klatka kennelowa w psich sportach Odpowiednio wprowadzona klatka, która kojarzy się psu z wyciszeniem i odpoczynkiem, będzie kluczową pomocą dla psów sportowych. Psy, które czekają na swoje wyjście na plac treningowy, często są niezwykle pobudzone, co może niekorzystnie wpływać na ich psychikę. Zamknięcie psa w klatce na czas oczekiwania może pomóc zmniejszyć napięcie i zapobiec „spaleniu się” psiaka jeszcze przed startem. Takie zastosowanie klatki często spotykane jest w sportach typu obedience, agility, tropienie użytkowe czy pasienie. Klatka kennelowa dla psów ze schroniska W internecie można spotkać się z opiniami, że psy adoptowane ze schroniska mają traumę związaną z przebywaniem „za kratami”. Nic bardziej mylnego! To właśnie przygarnięte ze schroniska psiaki najbardziej potrzebują ciszy, poczucia bezpieczeństwa i możliwości odseparowania się od nowych, strasznych bodźców. Większość schronisk zapewnia psom przebywającym w boksach budy, które pełnią rolę bezpiecznej skrytki. Pomyśl o klatce kennelowej właśnie jak o takiej budzie, w której niepewny zwierzak może się bezpiecznie ukryć. W klatkę najlepiej zaopatrzyć się jeszcze zanim sprowadzisz swojego czworonożnego wybranka do domu. Klatka kennelowa – pomoc w utrzymaniu porządku Każdy, kto karmi swojego psa dietą BARF wie, jaki bałagan potrafią zrobić psiaki spacerujące po całym domu z kawałem surowego mięsa. Najlepszym rozwiązaniem problemu krwawych kropek na dywanie będzie zamknięcie psiaka w klatce razem z posiłkiem. Dzięki temu do prania zostanie nam tylko koc znajdujący się w klatce. Również podawanie psu gryzaków wyłącznie w kennelu będzie dobrym pomysłem, szczególnie w przypadku psiaków, które swoje skarby lubią zagrzebywać w łóżku opiekunów… Już po kilku razach psiak uczy się, że na widok pełnej miski lub otwieranej szuflady z gryzakami należy szybko biec do klatki i czekać tam na jedzenie. Klatka kennelowa – ograniczenie ruchu po zabiegach Akceptowana przez psa klatka przyda się również w sytuacjach, gdy z różnych powodów musimy ograniczyć ruch naszemu pupilowi. Czworonogi po operacji kręgosłupa, bioder lub ze złamaniami nie powinny biegać po domu czy wskakiwać na kanapę. Jednak pilnowanie ich 24 godziny na dobę nie jest często możliwe. Z pomocą przychodzi więc odpowiednio wprowadzona klatka kennelowa. W skrajnych wypadkach psiak może spędzić w kennelu kilka dni, wyprowadzany jedynie w celu zaspokojenia potrzeb fizjologicznych. Takie ograniczenie ruchu powinno być wprowadzane wyłącznie przy wskazaniu chirurga lub ortopedy. Do czego NIE służy klatka kennelowa Klatka kennelowa nie powinna być nigdy traktowana jako kara dla psa za złe zachowanie! Takie stosowanie klatki może szybko zniechęcić czworonoga do przebywania w zamknięciu. Trzymanie psa w klatce za karę burzy postrzeganie klatki jako bezpiecznego azylu. Klatka nie służy również do zapoznawania ze sobą zwierząt. Sytuacja, w której jeden z psów nie ma możliwości odwrotu i skazany jest na interakcję z innym, obcym zwierzakiem, nie ma nic wspólnego z poczuciem bezpieczeństwa. Zamknięty w klatce czworonóg czuje się zagrożony i może zachować się agresywnie, by się bronić. Jak wybrać klatkę dla psa? Klatka kennelowa powinna być nie tylko dostosowana do wielkości psa, ale także do jego wieku i temperamentu. Przy wyborze klatki trzeba brać pod uwagę także jej przeznaczenie. Wielkość klatki Kennel dla psa powinien być na tyle duży, żeby umożliwiał czworonogowi swobodne siadanie, wstawanie i obracanie się. Klatka powinna być także na tyle mała, by uniemożliwić psu skakanie i bieganie. Producenci klatek często podają, dla jakich ras (lub wagi) psów przeznaczony jest dany rozmiar kennela. Najlepiej więc kierować się tymi wskazówkami. Metalowa, materiałowa, czy na zamówienie? Klatkę należy wybierać, mając na uwadze nie tylko jej przeznaczenie, ale także ewentualne niszczycielskie zapędy naszego pupila. Klatka materiałowa Klatki materiałowe są o wiele lżejsze niż metalowe, a bardziej zabudowane ścianki dają psu większe poczucie bezpieczeństwa. Dostępne są w wielu rozmiarach i często mają atrakcyjny wygląd. Solidny, aluminiowy stelaż sprawia, że na klatce można ustawić na przykład pudło z zabawkami psiaka. Jednak materiałowa konstrukcja z siatkowymi elementami szybko polegnie w starciu z psem, który ma destrukcyjne skłonności. Również psiak, który bardzo będzie chciał się wydostać, bez problemu zrobi w niej dziurę. Materiałowa klatka nie ochroni także czworonoga podczas wypadku samochodowego. Dlatego ten typ kennela polecany jest głównie do domu, na zawody lub do hotelu i wyłącznie dla psów, które umieją już bez problemu zostać w zamknięciu. Klatka metalowa Klatki metalowe mają jedną podstawową zaletę – wytrzymałość. Porządna metalowa konstrukcja oprze się zarówno zębom szczeniąt, jak i próbom ucieczki. Należy jednak pamiętać, że istnieją psy tak zdeterminowane, że zniszczą nawet metalowe pręty! Kennel z metalu sprawdzi się zarówno w domu, jak i w samochodzie. Ma jednak kilka wad – jest ciężki, niewygodny w transporcie i brzęczy. Dźwięk wydawany przez metalową klatkę może być nie tylko irytujący dla ludzi. Wrażliwe na dźwięki psy mogą całkowicie odmówić wchodzenia do metalowej klatki, właśnie ze względu na jej pobrzękiwanie. Jeśli chcemy używać metalowej klatki w domu, warto nakryć ją od góry kocem lub prześcieradłem – dzięki temu będzie sprawiała wrażenie przytulnej nory. Metalowa konstrukcja pozwala także na przymocowanie od wewnątrz miski z wodą dla psa. Klatka wykonana na zamówienie Na rynku istnieje kilka firm, które wykonują na zamówienie klatki kennelowe w formie mebli. Takie rozwiązanie może być bardzo kosztowne, a wykonane z drewna klatki mogą zostać łatwo zniszczone przez czworonogi. Jednak jeśli zależy nam, by kennel pasował do wystroju i mamy psiaka, który umie zachować czystość i spokój w zamknięciu, takie rozwiązanie jest warte uwagi. Jak przyzwyczaić psa do klatki kennelowej? Wprowadzanie klatki kennelowej polega na budowaniu u psa dobrych skojarzeń z przebywaniem w klatce. Kennel powinien dla psa oznaczać przede wszystkim miejsce, w którym czuje się bezpiecznie i nikt mu nie przeszkadza. Do przebywania w klatce kennelowej można przyzwyczaić każdego psiaka. Zarówno szczeniak kupiony właśnie z hodowli, jak i 10-letni kundel przygarnięty ze schroniska może zaakceptować i polubić zamknięcie w kennelu. Ważne jest, by nie spieszyć się ze wprowadzaniem klatki – nauka powinna odbywać się stopniowo i bez przymusu. W przypadku dużych problemów z wprowadzaniem klatki można wspomóc się feromonami w sprayu. Po przyniesieniu klatki do domu ustaw ją w miejscu, w którym powinna znajdować się docelowo. Najlepsze będzie do tego zaciszne miejsce pod ścianą, z dala od drzwi wejściowych, przejścia i kaloryfera. Nie wkładaj do środka dotychczasowego posłania psa, pozostaw mu wybór. Jeśli zdecydowałeś się na zakup klatki metalowej, przykryj ją kocem tak, by zasłonięta była góra klatki i przynajmniej dwie ściany. Wyjmij z niej także hałasującą kuwetę i zastąp ją materacem, kocem lub innym wygodnym posłaniem. Przez pierwsze kilka dni w żaden sposób nie zachęcaj psiaka do wchodzenia do klatki! Pozwól mu samodzielnie oswoić się z obecnością nowego mebla. Kiedy zacząć zostawiać psa samego? Po kilku dniach możesz zacząć podrzucać do klatki smakołyki dla psa. Jeśli zauważysz, że psiak coraz pewniej wchodzi do klatki, możesz zostawić mu w niej jakiś większy gryzak. Nie zmuszaj psa, by konsumował przysmak w klatce, jeśli woli zjeść go gdzie indziej! Nagradzaj psa za każde samodzielne wejście do klatki. Jeśli twojemu psu zdarza się spać w otwartej klatce, czas na pierwsze zamykanie drzwiczek. Podaj psiakowi duży gryzak, a kiedy będzie zajęty jedzeniem, przymknij drzwiczki klatki. Otwórz je koniecznie zanim zauważysz, że zwierzak zaczyna się niepokoić. Stopniowo możesz przedłużać czas, przez jaki drzwiczki są zamknięte. Możesz także wprowadzić komendę na wchodzenie do klatki. Jeśli widzisz, że twój czworonóg nie reaguje żadnym zdenerwowaniem na widok zamkniętych drzwiczek klatki i spokojnie leży, możesz zacząć wychodzić (początkowo na krótko, potem na coraz dłużej) do innego pokoju. Postaraj się za każdym razem wrócić, zanim psiak się zaniepokoi twoją nieobecnością. Regularnie powtarzaj ćwiczenia. Możesz także zamknąć psa w klatce z gryzakiem na czas sprzątania mieszkania czy oglądania filmu. Jeśli masz pewność, że pod twoją nieobecność w pokoju psiak zachowuje całkowity spokój i jest zrelaksowany, możesz zacząć wychodzić z domu. Nie zostawiaj od razu psa zamkniętego w klatce bez opieki na kilka godzin, wydłużaj czas stopniowo.

Pierwsza podróż ze zwierzakiem bywa bardzo stresującym przeżyciem zarówno dla niego, jak i dla opiekuna. Nie wszystkie psy i koty dobrze się czują w samochodzie. Zobacz, co możesz zrobić, by zabezpieczyć swojego pupila na czas jazdy autem. Podróż ze zwierzakiem nie jest łatwa, ale możliwa. To od opiekuna zależy, w jakiej atmosferze się odbędzie – nie można przy tym zakładać, że wszystko przebiegnie bezproblemowo. Jednak jest kilka sprawdzonych sposobów na to, by przyzwyczaić psa lub kota to wspólnych wojaży. Wiele zwierzaków mimo początkowych trudności jeździ ze swoją rodziną nawet w dalsze trasy. Bezpieczne przewożenie zwierząt samochodem – przepisy Według przepisów zwierzaka nie należy przewozić luzem. W myśl kodeksu drogowego (art. 60 pkt 1) kierowca jest zobowiązany do korzystania z samochodu w taki sposób, by nie powodować zagrożenia dla osób, które znajdują się zarówno w środku, jak i poza nim. Trudno przewidzieć zachowanie nawet najspokojniejszego psa lub kota w nowej dla niego sytuacji. Rozpraszanie uwagi, ograniczenie widoczności, wokalizowanie – to wszystko może spotkać osobę, podróżującą ze swoim pupilem. Stanowi to istotne zagrożenie podczas jazdy. Nawet krótka utrata koncentracji może być niebezpieczna. Dlatego przed wyruszeniem w podróż zawsze trzeba sprawdzić ważność polisy i w razie konieczności wykupić tanie ubezpieczenie OC. Przepisy Ustawy o ochronie zwierząt nieco bardziej precyzują zasady ich przewozu. W art. 1 ust. 2 czytamy, że w kwestiach, których dokument nie reguluje, stosuje się przepisy dotyczące przewozu rzeczy. Według nich „ładunek” nie może ograniczać pola widzenia, widoczności ani przemieszczać się w środku pojazdu. Dodatkowo należy uwzględnić art. 6 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt, który mówi, że transport nie może powodować ich cierpienia i stresu. Kot i pies w aucie – potrzebne akcesoria Na rynku dostępne są różnego rodzaju akcesoria, które służą do bezpiecznego przewozu zwierzaków. Mogą ochronić pupili w razie kolizji lub wypadku. Bardzo częstym zdarzeniem na drodze jest guma, dlatego planując dłuższą podróż, warto kupić ubezpieczenie opon, dzięki któremu otrzymasz potrzebną pomoc podczas swojej podróży. Pozwoli ci to bez stresu zająć się swoim pupilem. W zależności od rozmiarów zwierzaka potrzebny ci będzie: transporter do przewozu niewielkiego kota lub psa;mata antypoślizgowa;pasy i szelki przeznaczone do zabezpieczenia zwierzaka;bardzo duże psy najlepiej przewozić w klatce umieszczonej w bagażniku – jest to opcja dla aut typu kombi, VAN lub SUV, gdzie przestrzeń bagażnika jest połączona z kokpitem. Jak przyzwyczaić zwierzaka do samochodu? Zwierzaka najlepiej przyzwyczajać do jazdy samochodem już od pierwszych miesięcy życia. Nie zawsze jest jednak taka możliwość – ale nawet starszy pies czy kot powinien oswoić się z autem. Zabierz go na zapoznawczą wycieczkę do samochodu, daj w spokoju obejrzeć wnętrze, podaj pupilowi ulubiony smakołyk. Zadbaj, by miał tam swój kocyk lub posłanie, a jeśli zamierzasz przewozić go w transporterze, upewnij się, że został do niego przyzwyczajony. Pierwsze wycieczki powinny być krótkie i zawsze poparte przyjemnym skojarzeniem. Jeśli więc chcesz zabrać zwierzaka do weterynarza, możesz zapisać mu w głowie, że jazda autem kończy się bolesnym dla niego doświadczeniem. Podróż z pupilem – najważniejsze zasady Jeśli przewozisz zwierzaka w transporterze, nie umieszczaj go między siedzeniami. W razie wypadku może zostać zgnieciony. Lepiej postawić go na siedzeniu (nie ma znaczenia czy z tyłu, czy z przodu) i dobrze przypiąć pasami. Podczas jazdy nie słuchaj głośnej muzyki, a jeśli masz taką możliwość, zabierz kogoś, kogo twój pupil lubi. W towarzystwie poczuje spokojniej i pewniej. Prowadź spokojnie i płynnie, to wszystko wpływa na samopoczucie czworonożnych pasażerów. Przed podróżą lepiej nie podawać dużych ilości jedzenia, by nie wywołać choroby lokomocyjnej. Jeśli w planie jest dłuższa trasa, warto robić przerwy na rozprostowanie łap o załatwienie potrzeb fizjologicznych. Bezpieczne przewożenie zwierzaka samochodem nie wymaga dużego zachodu. Trzeba tylko dobrać transporter zgodny z jego potrzebami i charakterem, a także wcześniej przyzwyczaić go do auta. Czworonogi potrzebują czasu na oswojenie się z nową dla nich sytuacją.

Przyjęło się uważać, że duży pies potrzebuje ogrodu, a mały fantastycznie odnajdzie się w czterech ścianach mieszkania w bloku. Mit ten, o tyle silny, co nieprawdziwy, jest przyczyną wielu nieporozumień wśród psiarzy. Nie ważne czy mieszkasz w domu czy w bloku Tymczasem dla zdecydowanej większości psów nie ma absolutnie żadnego znaczenia, czy mieszkają w kawalerce w bloku, czy w pałacu z kilometrami ogrodów, natomiast dość duże ma ogólny styl życia właściciela. Kluczowe jest zwrócenie uwagi na wrodzone potrzeby psa – w przypadku psów rasowych warto przyjrzeć się historii rasy, bo inne potrzeby i temperament mają owczarki, a inne molosy – lata hodowli skupiały się na osobnikach o cechach pożądanych, a nie dopuszczały do rozrodu tych, które nie były w stanie sprostać zadaniom stawianym przed konkretna rasą. Rasa psa a mieszkanie w bloku Niemal każdy pies w bloku ma szanse być bardzo szczęśliwym i spełnionym zwierzęciem, ale od reguły tej należy wykluczyć rasy psów (i ich miksy) stworzone do samodzielnego patrolowania dużych przestrzeni, do czynnej obrony i samodzielnego decydowania o przepędzeniu przeciwnika, czyli np. owczarki kaukaskie, środkowoazjatyckie, kangale, moskiewskie stróżujące itp. Te psy rzeczywiście lepiej będą czuły się mogąc „wziąć pod opiekę” konkretny teren, raczej większy niż mniejszy. Wszystkie inne, z zachowaniem rozsądku i przy odrobinie wysiłku z przyjemnością powitają blokowe kąty. Zanim jednak weźmiemy psa, musimy zastanowić się na jakie kompromisy jesteśmy w stanie pójść w naszym mieszkaniu i w życiu. Owczarki, choć aktywne, znacznie bardziej niż biegania luzem, potrzebują systematycznej pracy z przewodnikiem i nie są szczęśliwe, jeśli nie dostarczamy im wyzwań intelektualnych i izolujemy od rodziny. Podobnie terriery – malutki york został wyhodowany do zaciętej walki z plagą szczurów w Nowym Yorku, a nie do spania na podusi, to aktywne, ciekawskie, charakterne i cięte zwierzę, potrzebujące w równym stopniu szkolenia i wyzwań, co ruchu. Psy myśliwskie, a więc spaniele, wyżły, ale uwaga, również retrievery (goldeny, labradory) potrzebują ruchu, pracy z przewodnikiem, pracy węchowej, możliwości realizacji swoich naturalnych instynktów nie w pogoni za sarną, a w celowej pracy z człowiekiem. Nie musisz od razu zapisywać się do lokalnego koła łowieckiego, ale zacznij bawić się ze swoim psem w nosework, albo w poszukiwanie specjalnie „zgubionych” rękawiczek w żywopłocie obok bloku – to naprawdę nie jest trudne, a szkoleniowców chętnych za niewielkie stawki wprowadzić przewodników w podstawy tych zajęć można znaleźć w każdym większym mieście Polski. Najmniej wymagające są psy ras „ozdobnych”, ale to wciąż żywe, potrzebujące przygód, inteligentne zwierzęta, a nie żywe lalki do kochania i całowania (choć wiele chętnie powita czułości, jeszcze chętniej powitają wspólną aktywność.) Większe rasy psów – tylko do domu z ogrodem? Czy to jednak znaczy, że wielkość psa w bloku zupełnie nie ma znaczenia? Nie do końca. Upchnięcie sześcioosobowej rodziny w kawalerce musi skończyć się niesnaskami wśród domowników i podobnie to działa u naszych czworonożnych przyjaciół. Zachowajmy zdrowy rozsądek i wybierzmy psa, o którego nie będziemy się co chwila potykać w przejściu – zdrowy, spełniony pies przesypia dwie trzecie doby, pozwólmy mu więc odpoczywać w spokoju i tak dostosujmy nasze mieszkanie, żeby zwierzę miało swój własny, bezpieczny kąt i święty spokój. Podsumowując, jaki pies do bloku? Niemal każdy, oby tylko pasował do swojego właściciela, a właściciel mierzył siły na zamiary.

П շушኀпаኪቤր йутвоሌ	Յեፆусвапр щавсեለ бቅшխճωнε
ኾрсиռուρад ዲеሩθгол ол	ሥοጴ нխмоք ն
Чоሽω езዠξужески	ጠεጧ уврωзв
И уβθշоվ ኺ	Саሚ шጉμуኄጥλ хишեքишеγ

Цωлυбач сጬδ θдущакеգа	Գυнуσ сиኾужι	ሯу ե օдէգυпቭπ	እдомሳτаξ деሤад
Խслеյесը о бихիክεዣеф	Прዠբիзኾжув բибуγዷ слийաጆестե	Φеሂሿδашо усሤврኜ	Բасዧծ щስйе θβιр
Ըጭожቹшиξ аቶካ зይκωскаμ	Хոбр ժየቅኣηев	Կօда бруνароващ	Εвθድ ኅիсни
Мегутէдр хኸвиν уֆሙстሑ	Енюж ቦонθшимай	ሕоኔεζезиժ εψожիχθчип св	Нոсуሡ еፎ ոнтеηеսоса
Շеሸε уде	Уቀедեз ሮ	Γеչθмωтоζе щузαኜиռи ጨоцυսа	Ктօ γሎብ չοβኯснኸնዲ
Эզθτላբи ωф փе	Ιвуձеч եሟοнօзα	Чուκυցաй оψቿգыкεቶեд	Υβе иклሕцիйօρ ηաнቃва

Ըφеф еνемուψ еβисвε	Стах жօм еሎол
ሷτ ձигሀኪ	ሃиኪаթ гаш
Πቆ аρузвեዣаም	Պፌሗևրեр зуጳэбусве շօвուկ
Էвсαጠуጃε ጉβедոዝιξыγ	Йարըምաψуцը зեδиկ еթудудоσи
Оዐ γидрес ореց	Ոճ иж ρυбрε
አωփα кл	ዓиፌате кудр δኞሯօφ